دعا كردن براي فرزندان( جلسات حاج آقا بهرامي)

"و يدعوا له"دعا بفرمایند. این دعا هم از آن بحثهای اساسی است که در همه جا کاربرد دارد و در مورد فرزندان هم کاربرد دارد.«

الدعا سلاح المومن»، دعا سلاح مومن است. منتها اگر دعاهایمان در مورد بچه هايمان بخواهد مستجاب شود باید ما با دعاهای خودمان همراه باشیم. نه اینکه خودمان از یک طرف برویم، دعاهایمان از یک طرف باشد. خودمان جوری رفتار کنیم که بچه هايمان خراب بشوند، دعایمان این باشد که خدا... .این دعا خیلی جواب نمیدهد. آن وقت در همین گفتگوهای بچهها، خیلی از توپ و تشرهایی که ما میخواهیم بزنیم، همینها را میشود تبدیل به دعا کرد. دعای جدی هم کرد.مامان! خدا خیرت بدهد. نمیدانم، عاقبت به خیر بشوی، فلان بشوی. دعا هم باشد، چون ما گاهی وقتها است، ببخشید، فحش که میخواهیم بدهیم در قالب دعا میدهیم. یعنی لبش همان دشنام و فحش است منتها قالبش را عوض میکنیم.نه! دعا بکنیم، یعنی خودمان را مهار بکنیم، آنجایی که قرار است یک حرف زشتی بزنیم، یک مطلب ناجوری را بگوییم همان جا بجایش دعا بکنیم. چون آدم گاهی فشار میآید، بلاخره باید یک حرفی بزند. و در کنار این، آن نکتهای که بنده میخواهم عرض کنم این است که یکی از بدترین کارها که اگر دقت کنید بچهها همان موقع نشان میدهند که این برایشان خیلی سخت است، از نفرین باید خیلی پرهیز کرد. نفرین نسبت به بچهها، چه اینکه در دل نفرین کنیم چه اینکه در دل هم نباشد در همین گفتهها نفرین بکنیم. این پذیرش نیست از طرف بچهها که پدر و مادری که امید انسان هستند، امید بچهها هستند، دهان به نفرین باز کنند. شاید آن قضیه حضرت نوح برای ما درسی باشد که حضرت نوح با آن همه شرایط باز هم با خدای متعال فرمود: خدایا این بچه از من است. با اینکه خدا هم گفت این از اهل تو نیست و باید عذاب بشود، باز هم از حضرت نوح چیزی نیامد که فرض کنید بگوید: خب به گور سیاه مثلا! حالا که از من نیست برو هر بلایی سرش بیاید. پیوند پدر و مادر با فرزند نمیکشد که انسان بچه را نفرین کند، نفرین یعنی دعای بر او بکند. دعای بر او، مثلا همین چیزهایی که میگوییم، خدا تو را بکشد، خدا چه کار کند، .... یا آنچه که از این ور است، خدا مرا بکشد. اینها برای بچهها مناسب نیست. خب! جمع کنیم دیگر خیلی طول ندهیم.

خلاصه جلسه امروز این شد که ما باید با بچههایمان بزرگوارانه برخورد کنیم، لذا با مهربانی با آنها برخورد بشود، لذا به آنها سختگیری نشود، لذا از آنها گذشت شود، لذا عیب و نقصهایشان پنهان شود، پوشیده بشود، لذا باید به آنها کمک بشود در کارهایشان تا بتوانند روی پای خودشان بایستند، لذا باید آنها را دعا کرد، لذا باید از نفرین و دعای بر آنها خودداری کرد.اینها را ما باید انجام بدهیم. آن وقت اگر ما اینجوری انجام دادیم، بچه توی باغ رشد میکند. توی این باغ هم میوه خوبی به عمل میآید.
اگر سوالی هست خدمتتان هستم. نمیدانم حالا این مطالب به این صورت که بیان میکنم مفید است یا نه؟ اگر خواهران یک وقت اشکالی میبینند، تذکری لازم است یا به خود بنده، یا خانواده یا بستگان، یا بنویسند، هر جور صلاح میدانند.