نتيجه رفتار بد با فرزندان ١( جلسات حاج آقا بهرامي)

       زدن بچه ها، در هفت سال اول شخصیت کودک را متلاشی می کند.
شخصی می گوید به امام موسیعلیه السلام شکایت پسرم را کردم. امام علیه السلام گفت «او را نزن».
« لَا تَضْرِبْهُ‏ وَ اهْجُرْهُ‏ وَ لَا تُطِلْ: او را کتک نزن؛ با او قهر کن؛ اما طولش مده»(بحارالانوار، ج101، ص99)
(در همه طول این 20 سال زدن جای چندانی ندارد. فقط در مورد نماز داریم که:«اگر نمی خواند بزنش». البته اون هم یعنی با چیز سبک سه تا بزن. اون هم زدن آنچنانی نیست). در هفت سال اول زدن شخصیت بچه را متلاشی می کند. و این موضوعی است که باید کنار گذاشته شود و والدین باید از فکر این بیرون بیایند. این در را اگر باز بگذاری شیطان نمی گذارد به کارهای دیگر برسی. با زدن ممکن است بچه آرام شود،  این در را انسان اگر نبندد حوصله نمی کند ناز بچه را بکشد. مثلا در جاهایی داریم که غلام را می شود زد بعد می گوید با چوب مسواک بزنید. جایی هم که اجازه دادند نماز است. نه در کارهایی که مربوط به ماست.
- قهرکردن با بچه ها باید کوتاه و کنترل شده باشد.
مطلب بعد این است که حضرت گفتند: «با بچه قهر کن». حتی 7 سال اول هم. این برای بچه خیلی سنگین است. اما قهر کردن برای کسی نتیجه می دهدکه بین او و بچه رابطه خوبی است. بچه از پدر و مادر محبت و لطف می بیند حالا والدین با او قهر کنند این برای بچه خیلی سنگین است. وگرنه اگر رابطه خوب نباشد مثل این است که یک آبی جوش است یک آب 30 درجه را بریزید رویش که گرمتر شود. خیلی ها می گویند چرا قهر کردن جواب نمی دهد.  چون قبل از قهر کردن خیلی آن طرفتر رفتید!! اگر قهر کنی بچه می گوید آخیش!! بابا قهر کرد. حضرت می فرمایند:«قهر کردن را طول نده». آنقدر کشش نده. جوری نشود که لازم بشود حالا یک نفر وساطت کند و بچه در ذوقش بخورد و رفته باشد در این فاصله کار بدتری کرده باشد و ... . همین قدر قهر کن که به بچه فشاری بیاید و بفهمد اگر به پدر و مادر علاقه دارد نباید این کار را بکند. نه اینکه یک فشار سنگین روانی به چه بیاید. چون بچه به پدر و مادر خیلی وابسته است. اگر پدر و مادر را او بگیری احساس می کند هم چیز را از او گرفتی. بچه را از آن طرف نیندازی که چیزهایی مثل لجاجت و .. شروع شود. پس دو تا موضوع مهم اینست که کتک زدن کودک کار درستی نیست و قهر کردن کنترل شده و کوتاه در 7 سال اول هم می شود. بچه خطایی کرد به جای دعوا، رهاش می کنی. خود اینکار مهار می كند

خشمگین نشویم.

یک روایت دیگر این است که «نهی رسول الله عن الادب عند الغضب». یکی از چیزهایی که خیلی خرابکاری می کند این است که خشم بگیرد. با خشم ادب و تربیتی در کار نیست. انسان اگر از بچه اش خشم گرفت از آن ادب بیرون نمی آید. لذا وقتی انسان خشم می گیرد انسان باید فقط خشمش را کنترل کند. البته خشم در حد قهر کردن اشکالی ندارد. معمولا انسان در حالت خشم نه زبانش را کنترل می کند نه حساب می کند تازه یک ابزاری هم به دست بچه می دهد بعدا می گوید «مامان یادته اونجا اینجوری گفتی!»

حاج آقا بهرامي 

كلاس تربيت فرزند