آزادي به معناي رها كردن نيست( جلسات حاج آقا بهرامي)

اميد به آینده، باید در مسائل تربیتی حاکم باشد.
مادر  دوران بارداری و بعد این همه نظافت و شست و شو و .. همه را به امید آینده تحمل می کند. همین امید به آینده را در مسائل تربیتی هم حاکم کنم. همان طور که با حوصله غذا به بچه می دهم به امید آینده همان طور هم بازی بچه را تحمل کنم به امید آینده. آن جسمش و این روحش است. چون بازی کردن را می توان بایک داد و فریاد جمعش کرد اینکار را نکنیم. مسئله دیگری هم که اینجا اضافه کنیم این است که  در اینجا که بحث بازی است حضرت می فرمایند:« بچه را رها کن بازی کند». این وظیفه پدر و مادر است. اگر من جایی رفتم که  مال دیگری است دیگر حقوق مردم است. اگر حق کسی ضایع می شود من باید ملاحظه کنم. مثلا  من بچه ام را به مجلسی ببرم بگوییم آزادانه بازی کند. این را هر عقل سالمی می فهمد اشتباه است. که حق مردم وصاحب مجلس و سخنران ضایع نشود. بچه ات را آرام کن اگر نمی توانی او را جای دیگری ببر. لذا اینکه بچه را بگذار 7 سال بازی کند مالِ من ِ پدر و مادر است. اگر انسان جایی می رود که بچه می تواند بازی کند بگذارد بازی کند. گاهی هم چیزی به ضرر بچه است. موقع گرفتن از بچه اصل بازی را نباید گرفت. باید جایگزین کرد. چیزهای دیگری که در اسلام هست را نباید فراموش کنیم. بچه ها  اینگونه هستند که چیز جدیدی که می بینند قبلی یادشان می رود! آدم بزرگ هم اگر رشد نکند این در وجودش می ماند. یک حدیث جدید که می شنود تمام احادیث قبلی یادش می رود. مثلا قبلا شنیدی که «بچه را باید مواظبت کرد»  حالا شنیدی که «باید آزادش گذاشت». همه چیز یادت نره! به قول یکی از دوستان طلبه ای هم این احادیث را شنیده بود بچه را رها کرده بود. بچه را بگذار بازی کند نه اینکه رها کند.
- بازی کردن و آزاد گذاشتن بچه، به معنای رها کردن او نیست.
این پسرش هر کاری می کرد می گفت نه باید رها باشد! این بچه یک بار یکدفعه وسط سفره دستشویی کرد. او کشیدش کنار و حسابی کتکش زد! هر چه این سالها تحمل کرده بود از بین رفت. من اگر بچه ام خیلی شیطون است باید رفت و آمدهایم را کنترل کنم. از جمله های بازی مفید بچه ها خاک بازی و آب بازی است. مخصوصا برای بچه هایی که عصبی مزاج هستند. در روایت داریم :«باغ و بستان بچه ها خاک بازی است». باید گذاشت بچه راحت کارش را بکند. پس دستور کار بچه در 7 سال اول بازی است. اگر بچه اهل بازی نیست باید راهش انداخت. اگر بچه بازی نکند شخصیتش پا نمی گیرد و دچار مشکلات روحی می شود. لذا باید به خصوص مادر این بحث را جدی بگیرد. اگر چند تا بچه هستند که خوب است اگر نه بچه تنهاست باید خود پدر و مادر با او بازی کنند.

حاج آقا بهرامي

كلاس تربيت فرزند