برخورد ديگران( جلسات حاج آقا بهرامي)

شکل گیری شخصیت کودک از همان هفت سال اول شروع میشود.
شاید مهمترین مطلب در بحث تربیت فرزند همین مرحله است. اگر انسان این مرحله را مراعات نکرد مراحل بعد دشوار می شود. من می خواهم بگویم در بحث آموزش اگر بچه را  مهدی بردیم که اینها را مراعات نمی کند نبریم. پایه رشد اخلاقی بچه این است که در محیطی قرار بگیرد که بزرگی اش حفظ شود. به تعبیر دیگر بچه در 7 سال اول شخصیت حقیقی اش پا می گیرد. کما اینکه در دورانی که بچه در رحم بود اساس جسم شکل گرفت و اگر با نقصی دنیا بیاید باید با همان نقص زندگی کند. این 6،7 سال مهمترین سالهای تربیت است.معمولا والدین بعد از این دوران به فکر تربیت فرزند می افتند. این 7 سال را یا با بچه ها خوش می گذرانیم یا دعواشان می کنیم. اگر این دوران را در نیابیم دو مرحله بعد چون پایه هایش ریخته نشده است سخت می شود ، نمی گوییم محال می شود . در عالم تربیت راه برای برگشت هست اما خیلی باید زحمت کشید. گاهی هم اطرافیان که با بچه در ارتباط هستند مراعات نمی کنند. شخصیت بچه را در نظر نمی گیرند. در قالب بازی های نامناسب یا بیشتر از آن در قالب امر ونهی هایی که می کنند، آزارهایی که می کنند.
- اطرافیان هم اگر اشتباه با کودک، برخورد میکنند؛ نگران نباشیم، ما درست برخورد کنیم!!
اگر خود پدر و مادر بتوانند با بچه درست برخورد کنند به لطف خدا برخوردهای دیگران که در اختیار ما نیست اثر نمی کند. چون اینجا هم زود که فکر آدم سراغ دیگران می رود غافل می شود که من که پدر و مادرم حکم باغبان را دارم. بچه هم اگر پدر و مادر خوب برخورد کنند جذب آنها می شود و اگر دیگران با او بد برخورد کنند بدی آنها را با خوبی پدر و مادر خود می سنجد و خوبی آنها بیشتر رویش اثر می گذارد.  وقتی نگاه می کند که پدر و مادر خودش او را خوب درک می کنند خود این بیشتر او را تربیت می کند. چون دلگرمی اش به پدر و مادر بیشتر می شود وچشمش از دیگران قطع می شود. در یک فضای یکرنگ قرار می گیرد ولو در ظاهر با دیگران ارتباط دارد. اما با خود می گوید این پدر و مادر که من دارم برای من بس است. وقتی می بیند آن بدی ها هست این هم اگر پدر و مادر خودش خوب برخورد کنند بدی دیگران را درک می کند و به این سمت می آید. البته معکوسش هم ممکن است که خوبی را در دیگران ببیند و به آن سمت کشیده شود که خطراتی دارد...

حاج آقا بهرامي

كلاس تربيت فرزند